Door te vertellen/schrijven over deze onderwerpen, stel ik mezelf zo kwetsbaar en open op. Eerlijk, ik weet niet of ik dat überhaupt wel wil.. Ik wil het ergens wel graag kwijt, maar ik weet niet of dit dé oplossing daarvoor is.

Het is wel een feit dat ik mezelf beter kan ''uiten'' op papier (door het te schrijven/typen), dan door erover te praten, met god weet wie. Er over praten lukt gewoon niet. Ik klap dicht, of ik voel me juist eventjes goed en wil er voor geen goud over praten.

Als ik mij eventjes lekker voel, weet ik ook echt niet wat mij bezield, waarom ik me eigenlijk zo ellendig voel de rest van de tijd.. Dat sterke, nare gevoel is dan niet aanwezig en ik kan me dan ook echt niet inleven, hoe het op dat moment voelde voor mij. Gek hè.

Alle onderwerpen lijken heel erg op elkaar en misschien staan er ook wel genoeg dubbele zinnen in beide pagina's. Toch wil ik het wel van elkaar onderscheiden, ondanks dat het allemaal met elkaar in verbinding is.