Depressie?

Niets is leuk. Constant het gevoel hebben dat niets er meer toe doet. Dat ik er niet toe doe. Niets heeft zin. En ik heb nergens meer zin in. Ik kan me nergens toe zetten. Ik kan alleen nog maar huilen.

Ik wil niets meer. Ik wil weg. Ik weet niet waarheen, maar in ieder geval weg van hier. Weg van mijzelf? 

Hoe langer ik accepteer dat het zo door gaat en ik mij zo blijf voelen, des te erger het wordt. Maar ik wil niets, dus ik kan er niets tegen doen. 

Ik kijk overal tegen op. Dus ik zeg (het liefste) ook alles maar gewoon af. Anders word ik gek in mijn hoofd. Dan zie ik al 1000 apen en beren voordat het überhaupt zover is. 

Make up vind ik ge-wel-dig. Mijzelf mooi(er) maken; prachtig! Dat gevoel is totaal verdwenen. Ik heb er geen zin meer in. Voor wie maak ik me dan mooi? Laat maar gewoon, ik blijf toch ook de hele dag binnen.